No dobrze, a jakie to właściwie uczucie? Wielu na początku myśli, że na pewno jest niewygodnie, pocisz się i w ogóle jest niefajnie. Pierwszą sprawę już wyjaśniliśmy, spójrzmy na resztę. Po pierwsze trzeba wspomnieć o efekcie drugiej skóry (and. second skin), o którym często się słyszy. To prawda – latex w większości przypadków to obcisły materiał, w tym cały jego urok. Ponieważ jest bezpośrednio na skórze, to razem z nią się rusza i zawsze czujemy go na sobie. To właśnie opisywany efekt drugiej skóry. To jedna z tych rzeczy, którą trudno jest wyjaśnić, to trzeba poczuć. Cała magia polega na tym, że receptory dotyku cały czas wyczuwają materiał i to na całej powierzchni. Dociera do nas zatem cała masa bodźców, których przed rozpoczęciem przygody z latexem raczej nie poznaliśmy. Dodatkowo wszystkie znane nam bodźce teraz są całkiem inne. Mowa przede wszystkim o dotyku i temperaturze. W kwestii otaczającej temperatury, to na ogół latex potęguje jej odczucie. Jeśli jest zimno – odczuwa się chłód jeszcze bardziej. Jeśli ciepło, to czasem wydaje się być jeszcze cieplej. Również punktową zmianę temperatury (np. chłodny kubek z napojem) odczuwa się nieco inaczej – z lekkim opóźnieniem i na większej powierzchni. Dzieje się tak ponieważ temperatura najpierw rozprzestrzenia się po materiale, a dopiero później dociera do naszej skóry. To wszystko sprawia, że noszenie latexu trudno porównać z czymkolwiek innym. Spójrzmy jeszcze na kwestię pocenia się. Jest to sprawa dość indywidualna, ale na pewno w latexie się pocimy. Raczej nie jest to strój do szybkiego wyskoczenia do sklepu lub do ćwiczeń fizycznych. Czy jest to problem? To zależy od naszych skłonności do pocenia się, od otoczenia, wykonywanych czynności i wielu innych czynników. Najlepsza jest średnia temperatura – nie za ciepło, nie za zimno. Nie pomaga również stres. Niemniej jednak jeśli warunki nie są trudne, to w latexie można śmiało być kilka godzin na imprezie lub wydarzeniu i pocenie się nie jest problemem. Ciekawą obserwacją jest także to, że pocąc się, zazwyczaj tego nie czujemy. To dobrze, bo nas ten fakt nie stresuje i dodatkowo nie napędza całego procesu.